H επαφή με την τέχνη χαρίζει μακροζωία

Είναι αναμφισβήτητο ότι η τέχνη ομορφαίνει τη ζωή μας, μας εμπνέει, έχει ακόμη και θεραπευτική δράση, καθώς μεταβάλλει τη χημεία του εγκεφάλου μας. Μια πρόσφατη έρευνα απέδειξε, όμως, ότι η επαφή με την ομορφιά που χαρίζει η τέχνη μπορεί να προσφέρει και κάτι επιπλέον: επιδρά ευεργετικά στην υγεία μας και συμβάλλει στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής, αποτελώντας έναν από τους παράγοντες που χαρίζουν μακροζωία.

Η έρευνα διενεργήθηκε από το University College του Λονδίνου και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συχνές επισκέψεις σε μουσεία, χώρους τέχνης και πολιτισμού, θέατρα κ.λπ. μάς χαρίζουν περισσότερα χρόνια ζωής. Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα από περισσότερους από 6.000 Άγγλους ηλικίας 50 ετών και άνω, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει σε μια εθνική μελέτη για τη γήρανση. Η μελέτη περιλάμβανε ερωτήσεις για το πόσο συχνά οι συμμετέχοντες πήγαιναν στο θέατρο, σε συναυλίες, σε μουσεία, σε γκαλερί και εκθέσεις. Οι ερωτήσεις επαναλαμβάνονταν ανά κάποια χρόνια.

Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι όσοι ασχολούνταν με κάποιο τρόπο με τις τέχνες μόνο μία ή δύο φορές τον χρόνο είχαν 14% λιγότερες πιθανότητες να αποβιώσουν κατά τα χρόνια της έρευνας συγκριτικά με όσους δεν είχαν καμία επαφή με την τέχνη. Όσοι ασχολούνταν με τις τέχνες ανά κάποιους μήνες ή και περισσότερο παρουσίαζαν ακόμα μικρότερο κίνδυνο θανάτου, με 31% λιγότερες πιθανότητες σε σύγκριση με όσους δεν ασχολούνταν με την τέχνη. Τα παραπάνω ευρήματα δεν επηρεάζονταν από άλλες μεταβλητές που εξετάστηκαν, όπως οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες.

Ασφαλώς, τα στοιχεία που συσχετίζονται –τέχνη και μείωση της θνησιμότητας– δεν συνδέονται απαραίτητα με σχέση αιτίας - αποτελέσματος, όμως η σύνδεσή τους επιβεβαιώνει σε κάθε περίπτωση την ευεργετική επίδραση της τέχνης στο πνεύμα και το σώμα του ανθρώπου. Επιπλέον, τα ευρήματα αναδεικνύουν έναν ακόμη σημαντικό παράγοντα: Οι άνθρωποι που χρειάζονται περισσότερο την τέχνη, όπως όσοι αντιμετωπίζουν κατάθλιψη, έχουν λιγότερες πιθανότητες να έρθουν σε επαφή με αυτή. Το γεγονός αυτό είναι ίσως ένα μήνυμα προς όσους σχεδιάζουν εκπαιδευτικές και θεραπευτικές δράσεις, που θα έπρεπε να συμπεριλάβουν την τέχνη στον σχεδιασμό τους και να τη χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο πρόληψης αλλά και ίασης.